پست بی نام

 سال نو مبارک

نمایشگاه

          سال نو شیرین                                      

یک پنجره a window

 




هرچند
     که روح فرودین زندانی است
یک پنجره 
    رو به نسترنها باز است*   (عاصی)
  

                                                                       

                                                                        

از سر دلتنگی

 

چنین غمگین وهایاهای

کدامین سوگ می گریاندت ای ابر شبگیران اسفندی؟

اگر دوریم اگر نزدیک

بیا باهم بگرییم ای چو من تاریک.

                                 (اخوان ثالث)

جمعه بازار

 سال نو خوش

یک لحظه از زندگی a life

دیده شود حال من...

من همگی چو شیشه ام ،

شیشه گریست پیشه ام

آه که شیشه ی دلم

             از حجری چه می شود*

اگر چون گرگ ما را می درانند

                      چه چاره چون به حکم آن شبانیم*

من ز ابر چشم خود بر کشت جان باریده ام*

بی وطنیست قبله گاه در عدم آشیانه کن*

چون ابر در آمدیم و چون باد شدیم* 

دلا بگریز از این خانه

که دلگیراست و بیگانه

به گلزاری و ایوانی که

                   فرشش آسمان باشد*

                                         (مولوی)

خونه مادر بزرگه

مهمانی چشم ودل

یک زمستان دیگر تمام شد و بهار دیگری رسید(اشتباه نکنید بهار خودمان را می گویم همان بهاری که همیشه بوده و همیشه

خواهد بود این بهار تازه که سر زبانها افتاده را با ما کاری نیست).

گرچه من زیاد در قید امروز نیستم و دیروزها را بیشتر خوش دارم چرا که این روزها ؛ امروزها هیچ خوب نیستند و من 

ترجیح می دهم در دیروزها پرسه بزنم.

ولی با تمام این حرفها نمی شود از نوروز گذشت چرا ؟ شاید چون  یکی از نادر چیزهایی است که هنوز مال خودمان است

به هر حال امید وارم در این نوروز چشم و دلتان فقط خوبی ببیند و بس...

 اینهم آخرین چشم انداز زیبای زمستانی.

همیشه هستی

کلمات words

اگر چیزی را خوب بلد باشم همین دویدن است. بدون دویدن در زندگی هیچ کاری نمی شود کرد.

حدود نه سال داشتم و در این سن فکر آدم به کار افتاده است، مگر در صورتی که خوشبخت باشد.

آقای هامیل می گوید که بشریت ویرگولی است در کتاب قطور زندگی.

آقای هامیل می گویدبا کلمات می شود همه کار کرد بی آن که کسی را به کشتن بدهیم.به وقتش خواهیم دید.آقای هامیل می گویدکلمات از هر چیزی قوی ترند.

آقای هامیل او دیگر نه یهودی است و نه چیز دیگر، فقط همه جایش درد می کند.و شما هم آنقدر پیر شده اید که دیگر نوبت خداست که به فکرتان باشد نه اینکه شما به فکر او باشید.برای دیدن خدا حتی به مکه هم رفتید، حالا دیگر نوبت اوست که 

کاری بکند.
                                                                                            (رومن گاری)

یار مهربان best friend

خاک خوب

 چند گلدان سرامیک زیبا تقدیم سال نویی که می آید ای کاش  که خوب بیاید و خوش...

آن روزها

  کاشکی هنوز بچه بودیم     عشق ما یک فرفره بود

 کمی به عقب برگردیم ، به آن روزها ، آن روزهای خوب
و ساده و صمیمی ، آن روزهای خوب و بی رنگ و ریای کودکی ، که دیگر باز نمی گردد و ان وقت کمی به فکر دل
بچه ها باشیم نه دلی که پفک می خواهد دلی که توجه و محبت و عشق می خواهد.

بچه های جهان children 'world

 چرا انقدر اینا دلخورند ؟ عیده ، عید مال بچه هاست ، منهای کفش و کیف و لباس و....کمی هوای دلشونو داشته باشید.

یادگاران اهل درد

شاید وقتی دیگر

از سر دلتنگی

 

دلم را غمی تلخ در خود گرفته ست

دلم را غمی تلخ

اگر بودی ای دوست

شرابی از آن کهنه ها با تو می خوردم امشب

شرابی از آن کهنه ها با تو ای دوست.

                                     (منصور اوجی)

دلخوشیها کم نیست

اتاقی از آن خود

                                                                                                       

یک قاب a fram

دستهایم را ....

 

دستهایی که مهربانند ، دستهایی که گرمند ، 

دستهایی که کمک می کنند ، دستهایی که تسلا می دهند ،

دستهایی که نوازش می کنند ، دستهایی که دوست دارند،

دستهایی که با هم هستند .... 

 

چه تفاوتی است بین این دستها و

دستهایی که حکم جنگ را امضا می کنند ،

دستهایی که ماشه را می کشند ،

دستهایی که شکنجه می کنند ،

دستهایی که به روح انسانها تجاوز می کنند....

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      

درختها trees