گر نگردد بر مرادم چرخ در غم نیستم .
نه از مسجد فتوحی شد نه از میخانه امدادی
به هر جانب که رفتم پای امیدم به سنگ آمد .
ز نوش این جهان تلخ بیش از نیش می ترسم .
من از رهبر درین وادی ز رهزن بیش می ترسم .
از دل من چه به جا مانده که باز آمده ای؟
(صائب)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر