دیده شود حال من...

 

اندیشه کاهی بود ،در آخور ما کردند،

 تنهایی : آبشخور ما کردند.

این آب روان ،ما ساده تریم. 

این سایه ، اقتاده تریم .

نه تو می پایی و نه من ، دیده تر بگشا .

مرگ آمد ،

             در بگشا .

                        (سهراب سپهری)