وبلاگ 55
۱۳۹۳ مرداد ۶, دوشنبه
از سر دلتنگی
جمله ی مرغان به پر و بال خود پریده اند
من ز بال و پر خود بی بال و پر پریده ام
من به سنگ خود همیشه جام خود بشکسته ام
من به چنگ خود همیشه پرده ام بدریده ام
من به ناخنهای خود هم اصل خود برکنده ام
من ز بار چشم خود بر کشت جان باریده ام.
(عطار)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر