۱۳۹۳ مرداد ۶, دوشنبه

از سر دلتنگی

 





جمله ی مرغان به پر و بال  خود  پریده اند
من ز بال و پر خود بی بال و  پر  پریده ام
من به سنگ خود همیشه جام خود بشکسته ام
من به چنگ خود همیشه پرده ام   بدریده ام
من به ناخنهای خود هم اصل خود برکنده ام
من ز بار چشم خود بر کشت جان باریده ام.
                                      (عطار)

                                  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر