۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۱, جمعه

از سر دلتنگی

 
در این سرای محنت زا چه کسی از همه رنجورتر است؟
فکر می کنم خودم،
هرچندترجیح می دهم فلک زده خودم باشم تا او،
او و این موجودات ننگین
فرومایه تر از هرفرومایگی
منبع هرچه پریشانی وگناه و نفرت
بدطینتی وکینه توزی
نه بابت قدرتت که می گسترد و می گشاید
نه به خاطر بناهایی که بابت جلالت برپاشده اند
پشیمانی بی بازگشتت را درک می کنم
پشیمانی به وجود اوردن چنین مردمانی در چنین دنیایی !
                                                     (جیمز تامسون)

۲ نظر: