۱۳۹۳ فروردین ۵, سه‌شنبه

از سر دلتنگی

 


ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید زهر کس که بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم
                                   (وحشی)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر