۱۳۹۴ مرداد ۳۱, شنبه

از سر دلتنگی

 

جایی برای ماندن
جایی برای خواب
آخر ،کجا ، کجاست؟
یک خانه
یک اتاق ؟
در خاک میهنم که در آن می روم به خاک ؟
یا خود به چاهسار دلم
چاله ی سیاه ؟
صبح است و باز سرزده خورشید از افق
و او که خرد و خسته می رسد از راه و 
                                             زابره.
                                                 (منصور اوجی)

۲ نظر: