هر کسی حتی در زنده بودن یک پا زباله دانی است چه برسد به بعد از مردن .
استعداد زیادی داشت که به چیزی ایمان بیاورد.فکرش را باز می گذاشت خودش را رها می کرد ،می گذاشت عقیده ای بر او چیره شود.ایجاد شک در او اولین راه مبارزه با این مشکل بود .
علاوه بر تقلب و دروغگویی ،گستاخی نیمه پنهان و مقاومت بی صدا را یاد گرفتم.یاد گرفتم که انتقام مانند غذاست،غذایی که سردش بهتر است،یاد گرفتم به دام نیفتم.
کتاب آدمکش کور اثر مارگارت اتوود ترجمه شهین آسایش margaret atwood 1939
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر