۱۳۹۵ آذر ۱۵, دوشنبه

از سر دلتنگی





یار برفت و ماند 
دل
شب همه شب 
در آب و گل
تلخ و خمار 
می تپم
تابه صبوح ، 
وای من .

               (مولوی)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر