دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما
همچو کتابیست جهان جامع احکام نهان
جان تو سر دفتر آن فهم کن این مسئله را*
بس سخن است در دلم
بسته ام و نمی هلم*
بسته ام و نمی هلم*
همه از عشق بر رسته
جگرها خسته
لب بسته
روشنی خانه تویی خانه بمگذارو مرو*
روی در دیوار کن تنهانشین
وز وجود خویش هم خلوت گزین*
در دو چشم من نشین
ای
آنکه از
من
من تری*
ای
آنکه از
من
من تری*
دلا نزد کسی بنشین ، که اواز دل خبر دارد
بزیر آن درختی رو ، که او گلهای تر دارد*
بزیر آن درختی رو ، که او گلهای تر دارد*
مولوی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر