در جامه زدیم وجام بر سنگ*
خواجوی کرمانی
همه تن آه آتش آلودیم
لیک در هیچ دل اثر نکنیم* طالب آملی
تا خرمنت نسوزد ، تشویش ما ندانی*
سعدی
مرغی است دلم ،بلند پرواز
اما ز قضاش ، دام روزی است*
خاقانی
دلم آنچنان ز جا شد که دگر به جا نیامد*
محتشم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر