بیا به راه ، بگو خلاص ،برو به خواب
دیگر نه در کوچه می مانم
نه به خانه برمی گردم
پاک خسته ام از حرف گریه از خواب آدمی.
دیگر هیچ علاقه ای به التفات این و آن ندارم
حتی به فهم سکوت ،به صحبت سنگ
به بود ،به نبود
به هرچه همین حدود!
فقط می خواهم کمی بخوابم....
(سید علی صالحی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر