آب و آتش نسبتی دارند دیرینه.
آتشی که آب می پاشند بر آن ، می کند فریاد.
ما مقدس آتشی بودیم ، بر ما آب پاشیدند.
آبهای شومی و تاریکی و بیداد.
خاست فریادی ، درد آلود فریادی.
من همان فریادم ، آن فریاد غم بنیاد.
هرچه بود و هر چه هست و هرچه خواهد بود،
من نخواهم برد
این از یاد
- کآتشی بودیم بر ما آب پاشیدند-
گفتم و می گویم و پیوسته خواهم گفت ،
ور رود بود و نبودم
(همچنانکه رفته است و می رود)
بر باد...
( اخوان ثالث)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر