۱۳۹۱ اسفند ۲۱, دوشنبه

دیده شود حال من ...


 
فانوس ستاره ها خموش است
شب
چون دل مرده
             بی خروش است
کوهی ز نگفته ها به دوش است
در چشمه ی دل هزار جوش است
بر شاخه ی روز
                  مرغ لالم
هر شب
                ز ملال روز نالم
با روز هزار چشم و گوش است
اما شب تیره 
            راز پوش است.
                              (محمد زهری)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر