یا در غم ما تمام پیوند یا رشته ی عشق بگسل از ما.
چون تو پیدا می شوی گم می شوم
لطف کن کز وسع من بیرون میا.
خویشتن را گه آن نیست که
بیدار کنی؟
مانده امروز
با دلی پر خون
منتظر بر امید فردایی!
(عطار)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر