۱۳۹۲ خرداد ۴, شنبه

جمعه بازار

در این بازار اگر سودیست    با درویش خرسند است




نمایشگاه


 سنگها






خاک خوب





یک لحظه از زندگی a life


درختها trees







۱۳۹۲ خرداد ۱, چهارشنبه

از سر دلتنگی


 


من دلم سخت گرفته است از این
میهمانخانه مهمان کش روزش تاریک
که به جان هم نشناخته انداخته است
چند تن خواب آلود
چند تن ناهموار
چند تن ناهشیار.
                   نیما

دیده شود حال من....

اینک من



 
گفتم تو را بخوانم
کز صبح بگذریم
باران چنان گرفت که خورشید پیر شد.

در انتظارتو
اینک من ؛ آه... من-
مردی هزار ساله کنار دریچه ها!...

                              منصور اوجی

از سر دلتنگی

پاییز








باز پاییز است و آوای فرو افتادن هر برگ
باغ و بادوپچ پچ برگ چنار از دور
پنجه های التماس هر درخت خشک
آسمان وچشمه های فواره هایش کور.


عصر و ازآهنگ غم  سرشار
بادو قیچی های ناپیدای او در کار
هر فروافتادن برگی پیام مرگ
باز پاییز است و آوای فرو افتادن هر برگ.

                                        منصور اوجی

دیده شود حال من....

 
من از جهان بی تفاوتی فکرها وحرفها و صداها می آیم 
و این جهان به
             لانه ی ماران مانند است
و این جهان
            پر از صدای حرکت پاهای مردمیست
که همچنان
          که تو را می بوسند
                در ذهن خود طناب دار تو را می بافند.
                                 
                                              فروغ فرخزاد

دیده شود حال من....

قاصدک هان چه خبر آوردی
از کجا وزکه خبر آوردی
خوش خبر باشی اما ؛اما
گرد بام ودر من بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
                         قاصدک
                             در دل من همه کورند و کرند

دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
              که دروغی تو دروغ
              که فریبی تو فریب
قاصدک هان ؛ ولی ...آخر ...ایوای
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام آی ؛کجا رفتی؟ آی
راستی آیا جایی 
خبری هست هنوز!
مانده خاکستر گرمی بر جای؟    
                          قاصدک
                          ابرهای همه عالم شب و روز 
                          در دلم میگریند. 
                                                       اخوان ثالث                         

۱۳۹۲ اردیبهشت ۳۰, دوشنبه

یادگاران اهل درد

بیا وحال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار.


از سر دلتنگی


بهار
گفتم بهار کو؟

تابوتی در غروب نشانم داد
بر شانه های مردان
در شیون زنان
با لاله ای که سرخ و سراسیمه رسته بود
از لای درز آن.
                                    منصور اوجی

کلمات words


ببین لائورا؛وقتی می نویسی تنهایی؛اما از چیزی استفاده می کنی که مال همه است؛زبان.دنیا به تو زبان داده و توآن را به دنیا برمی گردانی.زبان  عین دنیاست.بیشتر از ما عمر میکند. می فهمی چه می گویم.


برای مرده هامان یک بار و فقط یک بار گریه می کنیم؛بعد باید کاری را ادامه دهیم که آنهادیگر نمی توانند بکنند.ممکن نیست باچشمی که اشک آن را ابری کرده و ذهنی آشفته دوست بداریم؛بنویسیم؛بجنگیم؛فکر کنیم یا به کار بپردازیم؛عزاداری طولانی خیانت به زندگی فرد متوفی است.

                         کتاب لائورا دیاس   کارلوس فوئنتس
                                     carlos  fuentes
                                          1928-2012  
                  

۱۳۹۲ اردیبهشت ۲۸, شنبه

پست بی نام

  بچه ها را با کتاب آشنا کنیم وبه آنها یاد بدهیم که کتاب را دوست داشته باشند بیشتر از اسباب بازیهایشان به کتاب احترام بگذارند به آنها یاد بدهید کتاب را خط خطی و یا پاره نکنند برایشان کتابخانه ی کوچکی فراهم کنید اسمشان را وتاریخ خرید وشماره کتاب را توی آن بنویسید تا بچه ها به کتاب تعلق خاطر پیدا کنند درمدرسه پیشنهاد کنید که هفته ای یکبار به مدت یک ساعت به جای خیلی از کارهای بیهوده کتابی خوانده شود ؛بچه ها نظرشان رادر مورد کتاب بگویند حتی برای کتاب پایانی دیگر بنویسند و خیلی پیشنهادات جالبتر وهیجان انگیزتر تا بچه ها تشویق به کتاب خواندن بشوند ...به این ترتیب می شود امیدوار بود که در آینده او همیشه همراه خوبی خواهد داشت.