۱۳۹۲ مهر ۱۵, دوشنبه

دیده شود حال من...

تنها...     (دو)

نیش نیزه ای بر پاره ی جگرم از بوسه ی لبان شما مستی بخش تر بود
چرا که از لبان شما هرگز سخنی جزبه ناراستی نشنیدم .
و خاری در مردم دیدگانم از نگاه خریداریتان صفابخش تر
بدان خاطر که در هیچ گاه نگاه شما در من جز نگاه صاحبی به برده
                                                          خود نبود...

از مردان شما آدمکشان را
و از زنانتان به روسبیان مایل ترم .

من از خداوندی که درهای بهشتش را بر شما خواهد گشود به
                                      لعنتی ابدی دلخوشترم .
همنشینی با پرهیزکاران و همبستری با دختران دست نا خورده در
                                بهشتی آنچنان ، ارزانی شما باد !
من پرومته ی نا مرادم
که کلاغان بی سرنوشت را از جگر خسته سفره ای جاودان گسترده ام .
گوش کنید ای شمایان که در منظر نشسته اید
به تماشای قربانی بیگانه ای که منم -:
با شما مرا هرگز پیوندی نبوده است .
                                     (احمد شاملو)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر