آدمی را دیده بانی چون دل آگاه نیست .
نخل خزان دیده اگر نیستم چرا
هر پاره دلم
ره دیگر گرفته است ؟
هرگز دل اهل عشق بی غم نیست
در قطره ما
همیشه طوفانست .
دست بر دل نه
ز سختیهای دوران سر مپیچ .
(صائب)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر