بی تباران انبوهند
مگر از کومه بر آید دودی
گیرد و آتش ژرفی گردد
ورنه چشمم نخورد آب ز من
یا ماها
کابمان سرد
نانمان گرم
مشتمان در جیب است
حرفمان اما از آتش و خون است مدام.*
محمد زهری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر