شبی
چنان دراز، که دوری
(تو بی شکیب و صبوری)
و ماه
چنان بلند و ، چنان سرد-
که قرص کاملی از برف، زیر ماه معلق!
مرا به نام صدا کن
مرا به نام قدیمی!
منصور اوجی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر