۱۳۹۲ اردیبهشت ۷, شنبه

از سر دلتنگی





قدم بیرون منه تا ممکن است از کنج تنهایی*

به توحید خدا همچون الف گویاست تنهایی
             دویی در پله ی شرک است وبی همتاست تنهایی*
                                  

که در دریای لشکر چون علم تنهاست تنهایی*

                            زمین گیرست جمعیت
                                               فلک پیماست تنهایی*

                                            (صائب)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر