این هم به مناسبت روز سعدی بزرگ(گرچه دوست ندارم مناسبتی کار کنم ولی از این دو روز نمی شد گذشت.)
هنوز با همه دردم امید درمان هست
که آخری بودآخر شبان یلدا را*
هر چه گویی چاره خواهم کرد جز تقدیر را*
وقتی دل سودایی می رفت به بستانها
بی خویشتنم کردی بوی گل و ریحانها*
ساقی بیار جامی کز زهد توبه کردم
مطرب بزن نوایی کز توبه عار دارم*
گر به همه عمر خویش با تو برارم دمی
حاصل عمر آن دم است باقی ایام رفت*
چو سیل از سر گذشت آن را
چه می ترسانی از باران*
(سعدی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر