...حالا چمدانت را بردار
آرام و پاورچین از پله ها به جانب آسمان بیا ،
ما دوباره به خواب دور هفت دریا و
هفت رود وهفت خاطره برمی گردیم.
آنجا تمام پریان پرده پوش
در خواب نی لبکهای پر خاطره ترانه می خوانند؛
آنجا خواب هم هست ، اما بلند
دیوار هم هست ، اما کوتاه
فاصله هم هست ، اما نزدیک ، نزدیک
نزدیکتر بیا
می خواهم ببوسمت!
(سید علی صالحی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر