کتیبه
سقف ما هر دو یه سقف دیوارامون یه دیوار
آسمون یه آسمون بهارامون یه بهاراما قلبمون دوتا دستامون ازهم جدا
گریه هامون تو گلو خنده هامون بی صدا
نتونستم نتونستم تو رو بشناسم هنوز
تو مثه گنگی رمز توی یه کتیبه ای
که همیشه با منی اما برام غریبه ای
هنوزم ما می تونیم خورشیدو از پشت ابر صدا کنیم
نمی تونیم ؟
می تونیم بهارو با زمین سوخته آشنا کنیم
نمی تونیم ؟
همشب و هم گریه ای درد تو درد منه
بگو هم غصه بگو دیگه وقته گفتنه
بغض ما نمی تونه این سکوت و بشکنه
مردم از دست سکوت
یکی فریاد بزنه....
(گوگوش)
متاسفانه شاعر نازنین این ترانه را نمی شناسم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر