دیده شود حال من...

                در آغاز کلمه بود

مرا که خموشی مرهم است

کلام چیست

اگر نه پوشش شفاهی بر زخمهای عریان ؟

در این جهنم پر واژه

چه دیر دانستم

بهشت من خاموشی ست.

                               (ضیاء موحد)