مرا دل گرفت از چنین آشنایان
به جایی روم کاشنایی نبینم*
(خاقانی) هیچ کسی نیست ز زیبا و زشت
کش نه حکیم از پی کاری سرشت
(امیر خسرو)
به دیدار مردم شدن عیب نیست
ولیکن نه چندان که گویند بس*
(سعدی)
روی در دیوار کن تنها نشین
وز وجود خویش هم خلوت گزین*
(مولوی)
من و من چند گویی ، چند پیچی
که یک من خاک و دیگر هیچ هیچی
(عطار) 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر