ماندن به ناگزیر و
به ناگزیری
به تماشا نشستن
که روتاتیف ها
چه گونه
بزرگترین دروغ ها را
به لقمه هایی بس کوچک
مبدل می کنند.
و دم فرو بستن-آری -
به هنگامی که سکوت
تنها
نشانه ی قبول است و رضایت.
دریغا که فقر
چه به آسانی
احتضار فضیلت است
به هنگامی که تو را
از بودن و ماندن
چاره نیست؛
بودن و ماندن
و رضا وپذیرش.
(احمد شاملو)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر